Karnozyna - Substancja witalna o działaniu przeciwstarzeniowym

L-Karnozyna - krótki przegląd historyczny

https://karnozyna.com/ Karnozyna została wynaleziona przez rosyjskiego naukowca W.S. Gulewicha, który również określił jej strukturę. Był to pierwszy i najprostszy przykład biologicznie aktywnych peptydów (właściwie dipeptydów) i otworzył długą listę szeroko stosowanych naturalnych białkowych regulatorów metabolizmu.

Pierwsze dekady poświęcone były badaniom struktury, dystrybucji i właściwości tego związku. Stwierdzono, że karnozyna ma bezpośredni związek z funkcjonowaniem tkanek pobudliwych, takich jak mięśnie i mózg.

W roku 1953 inny rosyjski naukowiec, S.E. Severin stwierdził, że karnozyna skutecznie buforuje kwas mlekowy, który jest wytwarzany przez pracujące mięśnie, a przyjmowanie karnozyny zwiększa skurcz i wytrzymałość mięśni.

Gdy karnozyna jest rozłożona, w mięśniach gromadzi się kwas mlekowy, spada pH i mięśnie stają się zmęczone. Po dodaniu karnozyny mięśnie niemal natychmiast odzyskują siły i kurczą się tak, jakby nigdy nie były wyczerpane. Jest to znane jako "zjawisko Severina".

Każdy, kto ma doświadczenie sportowe, wie, jakie to uczucie zmęczenia fizycznego i zrozumie, jak ważne jest przyjmowanie suplementów karnozyny podczas zawodów sportowych.

Powszechne zainteresowanie tą naturalną, bezpieczną substancją wzrosło ostatnio jeszcze bardziej, ponieważ dramatyczne odkrycia australijskie i brytyjskie wykazały jej działanie przeciwstarzeniowe. Przeciwstarzeniowe właściwości karnozyny zostały szczegółowo zbadane dopiero w ostatnich latach, choć wiemy o nich od prawie wieku.

Najbardziej zdumiewające wyniki badań pochodziły ze Stanów Zjednoczonych w 2002 roku, gdzie zespół dr Michaela Cheza dostarczył danych o dramatycznym wpływie karnozyny na dzieci autystyczne. Do tej pory istnieje już ponad 900 opublikowanych badań na temat karnozyny.

Historia karnozyny jako suplementu leczniczego i odżywczego

Dla tej niezwykłej substancji zaproponowano szeroki zakres zastosowań terapeutycznych.

Już w 1935 roku karnozyna została uznana za środek stosowany w leczeniu zapalenia wielostawowego. Karnozyna ma niezwykłą zdolność do spowalniania i przyspieszania nadmiaru procesów komórkowych i enzymatycznych, gdy jest stłumiona.

Kilka ostatnich badań pokazuje, że połączenie cynku i karnozyny może chronić błonę śluzową żołądka przed różnymi czynnikami drażniącymi i jest skuteczne jako substancja zapobiegająca powstawaniu wrzodów (Odashima et al. 2002). Na przykład karnozyna zmniejsza krzepliwość płytek krwi u pacjentów z nieprawidłową tendencją do krzepnięcia ("rozrzedza krew") i zwiększa krzepliwość u pacjentów ze zmniejszoną krzepliwością krwi.

Karnozyna działa ochronnie na błony komórek krwi, co przedłuża ich przeżycie, a także wykazała działanie stabilizujące błony komórkowe, chroniąc tym samym przed wywołaną chemicznie niedokrwistością hemolityczną.